Heb ik tantric dance ervaring nodig om aan jullie workshop mee te doen? Die vraag krijgen we regelmatig. Nee, zeggen we dan. Je hebt alleen moed nodig. Moed? Ja moed.
Regelmatig gebeurt het dat mensen in een workshop geraakt worden in een oude wond. In een wond van het tekort van ooit. Niet gezien worden, geen ruimte mogen innemen, er niet toe doen, niet goed genoeg zijn, niet buiten de lijntjes mogen kleuren, niet gehoord worden… Allemaal pijnlijke delen in ons, die we het liefst ver weg stoppen en beschermen met allerhande overlevingsmechanismen. En dan zit je in een workshop en stopt iemand de dans die jij leidde. Of je geeft een grens aan, maar die ander hoort je niet. Of jouw volger neemt zelf zoveel ruimte in dat jij geen kans hebt om de dans te maken.
oude pijn komt boven
BENG: recht in die oude pijn! Razendsnel en zonder dat je het in de gaten hebt gaat de machinerie aan. Hoe dat werkt, verschilt per persoon en per situatie. Ik kan zelf gemakkelijk in mijn slachtofferschap schieten: “zie je wel, ik kan het niet, ik ben niet goed genoeg, niemand zit te wachten op wat ik te brengen heb.” Dan kom ik dus in zelfverwijt. Soms ga ik in de vechtstand en projecteer ik mijn pijn op die ander en word ik boos: “ja jij bent ook niet te leiden zeg!”. Of: “ik gaf zo duidelijk mijn grens aan en jij bent er gewoon overheen gegaan!”. Of: “ja zeg, jullie hebben hier voor een veilige bedding te zorgen, zodat dit niet gebeurt!”. Dan gaat het verwijt dus naar de ander.
Wat je reactie ook is, de kans is groot dat er weerstand ontstaat. We willen al die pijn helemaal niet voelen – die was niet voor niks zo veilig opgeborgen – en dus geven we de schuld aan de situatie of aan anderen in die situatie, zodat we een goede reden hebben om daar zo snel mogelijk uit te kunnen.
Lef om het monster in de bek te kijken
En inderdaad, mensen in onze workshop kunnen zó geraakt worden, zó geconfronteerd worden met een pijnstuk, dat ze weg willen. Weg uit de groep, weg uit de workshop, weg van de pijn. Maar weggaan is meestal geen oplossing. Weggaan is wat we altijd al gedaan hebben. Ooit was de pijn zó groot, dat die ondraaglijk was. Te groot voor het kind dat je toen was. En dus vond je als kind een manier om ermee om te gaan, zodat je dit niet meer hoefde te voelen. Maar het slechte nieuws is: zolang je dat pijnlijke deel niet omarmt als deel van jou, blijft het een zeer pijnlijke blauwe plek, waar in het leven (onbedoeld) door anderen op gedrukt zal worden. En dan zal jouw reactie altijd verwijt of zelfverwijt blijven, waardoor je óf gedoe krijgt met je omgeving, óf jezelf onnodig omlaag haalt.
Hoe dan?
Door al je moed te verzamelen, je verantwoordelijkheid te nemen en met al je (volwassen) aanwezigheid en aandacht bij de pijn (van het kind in jou) te blijven. Het pijnstuk dient zich aan en wil gevoeld worden, wil gezien worden. Door jou als volwassene. Het gekwetste kind wil door jou als volwassene in de armen genomen worden. Je mag je eigen vader en je eigen moeder voor het kind in jou worden. Op die manier neem je verantwoordelijkheid, neem je aan wat er ooit was, het tekort, de pijn die jij als kind ervaren hebt, en erken je dat die oude pijn van toen weer in het hier en nu wordt aangeraakt.
Verantwoordelijkheid nemen is ook erkennen dat dit pijnstuk helemaal van jou is en niets van doen heeft met degene die het nu toevallig heeft aangeraakt. Misschien kun je zelfs zien dat diegene jou een kado geeft. Een herkansing. Een nieuwe kans om die oude pijn te includeren als onderdeel van jou, om er compassie mee te hebben. Het pijnstuk zal zich keer op keer blijven aandienen. En keer op keer vraagt het jouw moed en verantwoordelijkheid om erbij te blijven, het kind in jou als volwassene in de armen te nemen. En je zal merken, heel langzaam maar zeker, zal het kind in jou zich getroost weten door jou als volwassene. Heel langzaam maar zeker, zal je lijf steeds minder in de kramp schieten. Tot op een dag je merkt: “hey, ik voel dat dit deel wordt aangeraakt en het is oké!”.
Mijn naam is Sandy en mijn missie is om anderen te helpen her-inneren wie zij ten diepste zijn en dat zij al heel zijn.
Nieuwsgierig wat ik voor je kan betekenen? Neem gerust een kijkje bij mijn diensten: individuele coaching, groepscoaching voor werknemers en tantric dance avonden en workshops.