Een dierbare vriendin deelde met me hoe haar kerst verliep. Ik vertel hier haar verhaal, onder gefingeerde namen en met enkele gewijzigde details.
Anne en haar oudste dochter Lara nemen meestal het initiatief om samen te zijn met Kerst en er iets moois van te maken. Dochter Fay en zoon Frank hebben een druk sociaal leven en zijn duidelijk minder bezig met Kerst. Ze hebben simpelweg niet de ruimte om zover vooruit te kijken. Anne en Lara hadden de andere twee al meermaals gevraagd naar ideeën om iets te doen samen en naar een invulling van het kerstmaal, waaraan ieder een bijdrage levert. De andere twee reageerden er nauwelijks op, tot teleurstelling van Anne en Lara. Voor met name Lara is wezenlijk contact van groot belang, ze zoekt waarachtige verbinding met de mensen om haar heen, zowel vrienden als familie.
Verwachtingen en teleurstelling
Als het dan zover is, op eerste Kerstdag, is Lara al vroeg thuis bij Anne. Fay moet die ochtend nog uit haar studentenstad Groningen komen en komt pas vroeg in de middag aan in haar thuisstad aan de kust. Frank heeft nog niet laten weten hoe laat hij er zal zijn. De dames sturen de planning per app door: om 1 uur pikken ze Fay op van het station, om daarna samen in de duinen te gaan wandelen, dus ze verwachten dat Frank er dan is.
Frank komt te laat en blijkt ook nog naar de supermarkt te moeten. Als ze dan eindelijk vertrekken richting de duinen, komt er vanaf de achterbank de suggestie van Fay om te gaan geocaching. Anne hoort Lara naast zich diep in en uit ademen; dit is niet haar idee van verbinding en samenzijn en het maakt haar boos. Ook Anne denkt er het hare van. Bovendien is het inmiddels al bijna 3 uur en wordt het over een kleine twee uur al weer donker. Op de achterbank hebben ze niet in de gaten hoe voor in de auto de spanning is toegenomen.
Pijn die wordt aangeraakt
Als ze aankomen bij de duinen, zegt Anne dat het niet handig is om nu te geocachen en dat ze het moeten hebben over de dynamiek in het gezin. Lara kijkt haar met grote ogen aan: gaat ze daar nú over beginnen? Fay en Frank schrikken: wat is er aan de hand? Het gezelschap begint te wandelen en Anne benoemt de dynamiek, waarin zij en Lara het initiatief nemen en Fay en Frank niet echt aanhaken. Op enig moment neemt Lara het over. Ze zegt hoe verdrietig het haar maakt dat zij altijd zo haar best doet om contact te leggen en dingen te organiseren en dat er van de anderen dan zo weinig respons komt. Zoals gebruikelijk schiet Frank in de verdediging. Het wordt een stevige discussie. Midden op een kruising met passerende wandelaars staat Frank te schreeuwen en heeft Lara de tranen in haar ogen.
Maar Lara laat zich niet zomaar uit het veld slaan. “Dit is precies waarom ik er nooit iets over zeg Frank”, zegt ze, “jij schiet in de verdediging als ik deel over hoe ik me voel in een situatie. Dus uit angst om je te verliezen, hou ik m’n mond. Maar ik mis je Frank, ik mis mijn broertje en ik zou je gewoon zo graag wat meer in de buurt hebben, meer contact met je hebben”. Frank kan het niet horen en roept: “ik ga echt niet mee wandelen zo, bekijk het maar, ik ben pleite!” en hij stevent weg. Fay heeft al die tijd geluisterd en geeft Lara een knuffel: “hè, wat rot dat je je zo voelt zus”, zegt ze. In tegenstelling tot Frank, kan ze Lara goed horen, zonder het gevoel te hebben dat ze iets verkeerd heeft gedaan, of niet goed genoeg is.
Van verwijdering naar verbinding
Na kort overleg besluiten de vrouwen om gewoon een ronde te wandelen, eindigend bij de plas om ook even te zwemmen. Ze bespreken wat er is gebeurd met Frank en hoe pijnlijk dit voor iedereen is. Als ze terug komen, zien ze Frank tegen de auto geleund staan. “Hey sorry Lara”, zegt hij, “je had helemaal gelijk…ik vind het lastig je boodschap te horen en dan sla ik terug”. In de tijd die hij met zichzelf had, heeft hij kunnen reflecteren op zijn rol in de dynamiek en is hij tot rust gekomen. Opeens is er werkelijke verbinding en kunnen ze elkaar vol zien, in hun verlangens en gemis. De rest van de middag en avond hebben ze het goed met elkaar. Frank en Fay gaan nogmaals langs de supermarkt. Ze doen wat spelletjes en ieder draagt bij aan het kerstdiner. Er is werkelijke verbinding.
Hoe ga jij om met jouw gemis en verlangens?
Wat is voor jou de take-home message uit dit verhaal?
Lara heeft duidelijk uitgesproken wat haar gemis en haar verlangen is. Hoe uit zich haar gemis in eerste instantie? Wat doet ze in tweede instantie?
Wat denk je wat het gemis en het verlangen van Frank is?
Wat is jouw gemis en jouw verlangen?
Mijn naam is Sandy en mijn missie is om anderen te helpen her-inneren wie zij ten diepste zijn en dat zij al heel zijn.
Nieuwsgierig wat ik voor je kan betekenen? Neem gerust een kijkje bij mijn diensten: individuele coaching, groepscoaching voor werknemers en tantric dance avonden en workshops.